BU BAHAR DA MİSAFİRİM

Islak topraktan, pýtýr, pýtýr aþk doðuyor
Güneþ ýsýttýkça, yeryüzünü

Önce kardelenler, sonra çiðdemler, mor, sarý menekþeler
Süsleniyor çayýr çimen, aðaçlar uyanýyor

Dallarýnda meyveye hazýrlanan renk, renk çiçekler
Peþinden laleler, þehir bahçelerinde, yollar boyu, renk, renk

Sonra kokusu ve þahane þekil ve renklerle çiçeklerin efendisi
Güller süslüyor bahçeleri,

Yine bahar geldi
Bu yýlda misafirim dünyaya

Aþk fýþkýrýyor topraktan
Bilmem ki kimler gelip gidiyor, kimin nüvesi

Þu karþýda süslenen, erguvan aðacý, ya þu manolya
Hepsi aþk ile gelip, aþk ile gider dünyadan

Bahar iþte, coþkulu
Doðan’a sevinir, ölene üzülür insan

Oysa doðum kadar ölümde güzel
Ölüm olmasaydý, nasýl doðum olurdu

Tohum topraða düþmeli,
Düþmeli ki çoðalarak tekrar doðmalý

Hayat bahar olmalý,
Sonbahar olmasaydý, hasat olur muydu?

Ne yazardý, hüzün þairleri!
Bu yýlda çok þükür bahar geldi




EMÝNNUR GÜLER ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: