Ellerinde bir demet sarý gül,
Elâ gözleri ufka dalarken,
Gül yanaklarýndan bir damla yaþ süzüldü.
Kapadý gözlerini acýsý görülmesin diye...
Lâl olmuþ gibiydi her dem þakýyan dili…
Aradý sýcaklýðýný sesinin…
Leylak rengi eteklerini topladý,
Hafifce dokundu görünmez bir el.
Nasýl bir duyguydu, anlatýlamaz,
Gülümsedi birden yaþlý gözleri,
Ýpek saçlarýnda hissetti elini,
Hasretle ürperdi omuzlarý ansýzýn.
Ümitsizlik yakýþmazdý ona, biliyordu.
Loþ odada gülümsedi özlediði yüz...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.