Saçlarýmý kar bürüdü
Yüzümde belli belirsiz çizikler
Ruhumda binlerce hançer darbesi
Ne geçmiþim nede geleceðim var
Çýkmaz karanlýk bir sokaktayým anne
Bilmedim sevilmeyi
Okþanmadý saçlarým
Silinmedi yaþlarým
Hep yalnýzlýðýma sarýldým
Kayboldum bir bilinmezde anne
Acýyor solum çok acýyor
Sana bakarken içim titriyor
Sana her dokunuþumda dualar dilimde
Seni benden almasýn diye
Korkular ile boðuþuyorum anne
Ama bazen öyle bir an geliyor
Tükenmiþliðime yeniliyorum
Issýz gecelere anlatýyorum
Hayatýn bana verdiði eziyeti
Sana hiç belli etmeden annem
Aslýnda çok deðildi istediðim
Bir kez bassaydýn beni göðsüne
Okþasaydýn saçlarýmý
Hastalandýðýmda dudaklarýnla dokunsaydýn
Ben hemen iyileþirdim anne
Bu yaþa geldim sevginden çok uzaklarda
Sen yaný baþýmdayken
Tadýný çýkaramadan
Sana þýmaramadan
Bende anne oldum anne
Biliyor musun
Ben onlarý çok seviyorum
Onlar benim hasretiyle büyüdüðüm
O çok aradýðým ana sevgisini
Fazlasýyla aldýlar anne
Sorsam sana
Neden desem
Beni sen doðurmuþken
Bu sevgisizlik bu sahtelik
Niye hiç sevemedin beni anne
Biliyorum
Gözlerinde yaþlar ile
Seni çok seviyorum diyeceksin
Ama sevmek giydirmekle olmuyor
Nerdeydin sana ihtiyacým olduðunda
Ben her zaman senin yanýndaydým
Beni görmezden geldiysende
Hep bir umutla bekledim
Bir gün sýcacýk sevginle sararsýn diye
Sen benim gözyaþýmdaki gizli gülümsemeydin anne
Karanlýk gecelerde
Ýçin için aðlarken ben
Söyle sen neredeydin
Hep baþka þeyler benden önemliydi
Ama inan benim tek önceliðim hala sensin anne
Þimdi ise korkular sarýyor etrafýmý
Babam gibi sende gidersen diye
Ben nasýl sarýlýrým bu hayata
Sana gitmek kolay olacak sen beni hiç sevmedin
Ama ben seni çok seviyorum
Beni sakýn býrakma annem
Sen benim gözyaþýmda gizlediðim gülümsememsin