GÜNEÞ DOÐMADAN Güneþ doðmadan þehri terk et git. Ya da gözüme gözükme, Yitirdin bendeki kendini. Güneþ doðmadan bir sigara yak. Parmaklarýn titresin, Gözlerin yaþarsýn sabahýn ayazýndaki soðukta. Ýçine çektiðin Sigara dumanýný Savur havaya. Nerede hata yaptým diye bir düþün. Sonra aðla, sýzla... O seni çok seven Tanrýya yalvar, Yakar. Güneþ doðmasýn; bende burada onunla kalayým, Onun hayaliyle yaþayayým. Ýçinde biriktirdiðin kini, Nefreti, Aklýna o zehir zemberek saatleri getir. Sonra git bir kadeh þarap al; yudumla sessizce. Unut her þeyi þarabýný yudumlarken, Dua et Güneþ bir daha doðmasýn. Yüreðini ferahlat, sil at yaþadýklarýný, dök dilinin ucundaki kelimeleri. Unut onu, Unut onu, Unut onu. Ya da acý içinde sýzlayan yüreðinle öl, Güneþ doðmadan. --- MAÞUK GÜLTEKÝN---
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maşuk Gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.