Acep kimdik, nerde gezdik yýllarýn ötesinde
Düþe kalka, kona göçe, mâziden geleceðe?
Hangi daðda, hangi dalda yaralý kuþlar idik?
Bilinmezden bilinmeze kanat çýrpan biz miydik?
Kaya idik, damla damla akan sudan aþýndýk,
Denizde kum tanesiydik, sahillere taþýndýk.
Gökyüzünden kuytulara biz idik düþen huzme,
Doðduk, öldük, bin dirildik, ibret olduk âleme...
Çiçekte toz, arýda bal, daðlarda yol biz idik,
Okyanusta, suda hayat, kâinatda söz idik...
Bizler idik düþen cemre, hava, su ve topraða,
Yine bizdik, cansuyuyduk hayat veren yapraða...
Ateþte köz, mânâda öz, biz idik dilde ifþâ,
Söylenen söz, kalplerde göz, yine biz rûha þifâ...
Kâinatýn terazisi, ölçeði her evre’nin,
Biz mi idik acep yine sonsuzluðu evren’in?
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.