Sorma kimseye beni adresimi arama Toprak oldu taþ oldu diye avut kendini. Anladým senin sevgin merhem olmaz yarama Meyhane köþesinde içip unut kendini.
Adýmý kalbinden sil resmimi ateþe at Kalmadý yüreðimde ne sabýr ne de takat Bir meçhule karýþtým sensiz gönlüm ne rahat Vefasýz vicdansýzla yürü bir tut kendini.
Aklýndan çýkar beni yolun sonu deyip de Piþmanlýkla baþýný omuzunu eðip de Ben gibi birisini ne olacak sevip de Susuz bir çiçek gibi çürü kurut kendini.
Seni görmek baðrýmý ateþte yandýrýyor Sesini duymak bile kanýmý donduruyor Zaman derdin ilacý yaþýmý dindiriyor Ne elmassýn ne zümrüt sanma yakut kendini.
Karanlýk bir gölgeyim bulamazsýn izimi Ne hayalde ne düþte göremezsin yüzümü Býraktým baþucuna yazýp da son sözümü Ne sandýn bilmiyorum zalim nemrut kendini.
Benim de gururum var benim de haysiyetim Hayata bir bakýþým gücüm var dirayetim Bir kuþ gibi kafeste harcanmaz hürriyetim Sevgisiz ellerinle git vur haydut kendini.
Þair:Ýsmail Kurt 03.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.