Vaziyetim Vasiyetimdir

Çok üzülmelerin ertesinde gülümseyen biriydim
Vaziyetimdir.

Sýcak yemeklerin içinde soðuðum
Kitap gibiyim
Kimsenin okumadýðý
Bin yýllýk yorgunluðum var
Yüreðimin raflarýnda
O soðuk taþ dikileceði için baþýma
Gökyüzüne dikilen bakýþlarým var
Göktaþý gibi kalýyorum orada
Uzaklarda bir þehre dalýyorum sonra
Ayakla ulaþýlamayacak yerlere

Kuþlara özeniyorum
Belki tabutumu onlar uçururlar
Vaziyetimdir, umuttur, uzaklýktýr
Gökyüzü hayaliyle yeryüzünde emekliyorum.
Nefes almak yalnýzca ciðerlerimin alýþkanlýðý
Benimse baþka alýþkanlýklarým var
Küfür etmek gibi
Ama kiþisel deðil
Toplumsal!

Vaziyetimin hâli yerinde deðil
Yarýmýmýn yarýsýndan bir ben etmiyor artýk
Hiçbir þeye yetmiyorum
Öyle boþluðum ki
Eskiden dünyaya sýðamazdým, sýkýþamazdým
Sýkýþmaktan sýkýlýrdým
Baðýrýrdým, kýzardým
Artýk susuyorum
Þimdi iki yaným kocaman boþluk
Ýçim uçurum

Yaþamaya özendiren salýncaðýmýn ipi koptu
Ama düþmedim
Halatýn yenmiþ ucundan tutunuyorum
Avuçlarým çok acýyor
Bileklerimde sýzým uyuþtu
Ýçimdeki uçurumdan alýþkýným düþmelere
Düþüp sýçramalara
Düþtüðümde düþ olmalarý için dua mýrýldandýklarýma

Bu kadar kötülüðün olduðu bir yerde
Bana iyilik bile iyi gelmiyor
Yüzüm aynada asýlý kalmýþ
Yüzüm kýrýlmýþ aynalardan önce
Düzeltemiyorum etrafa saçýlan gözlerimi
Ayrýlýklar bile paramparça
Bakýþlarýmý en çok onun gidiþine harcamýþtým
Þimdi bakamýyorum o tozlu yola
Toplasan ayrýlýk gibi ayrýlamayýz
Ayrýlsak bile ayrýlýk olmuyor adýmýz

Yüzün kýrýksa
Aynalarý düzeltemezsin

Ýþte tam da bundan biliyorum
Bir þeylerin hiç düzelmeyeceðini
Vaziyetimdir, saklanabileceðim tek bir yer bile yok
Annemin karnýndan baþka


Üç Mart Ýki Bin On Beþ 11 20
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: