GÖNÜL SARAYIM

Nasýl anlatsam seni ,sýðmazsýn mýsralara,
Üç beþ kýtayla anlatsam haksýzlýk ederim sana.
Seni anlatmak için kalem kaðýt yetmez.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Sen yeri geldi dert pýnarlarým oldun.
Gözyaþlarýmýn tek þahidi sen oldun.
Sen beni bazen yaktýn,soldurdun.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Sen gördün sadece hayat gözyaþlarýmý.
Aþka,sevdaya yazdýðým yazýlarý,þiirleri.
Tek sen çektin benim kahrýmý,
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Kimlere kucak açmadýn ki saysam bitmez,
Açtýðýn kucaklara minnet etsem,kafi etmez.
Sen aþýklar deryasý oldun,yüzen batmaz.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

En büyük davamýn yüce mahkemesiydin.
Zevklerimin,dertlerimin büyük tablosuydun.
Ülkü denen nazlý gelinin köþk konaðýydýn.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Kardeþlerimin,dostlarýmýn anasý babasýydýn.
Onlarý ters çevirmedin,benim yanýmdaydýn.
Sen bizim dostuðumuzun ekmeði,suyu,sofrasýydýn.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Yeri geldi sen bozkurtlarýn otaðý,
Yeri geldi aþýklarýn muhabbet baðý,
Yeri geldi sen dostlar sofrasý,
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Ne günlerim geçti senin dört duvarýnda,
Kýþlarý üþüdüm ayaz gecede ýsýttýn baðrýnda,
Kucakladýn beni muhtaç etmedin muhanete,
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Bazen seni dertlerimle boðdum,kýzmadýn.
Gözlerimle ýslattým günlerce,kýzmadýn.
Yumruklarým darbe oldu duvarlarýnda,kýzmadýn.
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Nice sevinçler yaþadým gecende gündüzünde,
Herbir sevinçle sana sarýldým seve seve,
Dargýn düþmedim,her isyaným kahrýmda senle,
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.

Senin yanýnda dinledim þarkýlarý,türküleri.
Senin ruhunla yazdým nice þiirlerimi.
Þimdi giderken sana yazýyorum bu sözleri,
Sen benim evim deðil,gönül sarayýmsýn.




Sosyal Medyada Paylaşın: