Ayrılık vakti

I.

ay’ý çalardým gökten ve en güzel yýldýzý
mehtap inerdi birden gökyüzü ayaðýnda
dolunay sarhoþuydu dans eden deniz kýzý
kýrmýzý gülün rengi gülistan yanaðýnda


olduðumdan fazla göstermiþim kendimi
seni gözümde büyütmekte ayný hesap
ölümsüzlük otunu ben de bulamadým
lokman gibi
yaðmurdaki mana saðanaðý
rahmette deðil sözlerim
kendimi esirgemediðim doðru
korkularýmý yenmiþ olmaksa ayrý konu
umut olmak mý
ne haddime
o boyumu aþan mevzu
aynadaki kendime
gözlerine baka baka
sen iyi adam deðilsin derken
sen ne bekliyorsun ki benden

II.

kuþlar uyku mahmuru akarken kýzýl nehir
yol boyunda serviler çoktan dalmýþlar düþe
uzaktan görünürdü gündüzü kara þehir
ayrýlýk vakitleri hepten giderdi neþe


ne tren geçer
ne de gemi bozkýrdan
mendil sallayan da yok güverteden
pencereleri ýslatan gözler de ayrýlýrken
geliþler de doðal
gidiþler de
gelen gidiyor
giden geliyor
her þey devri daimdir zaten
þiirlerim yoksul
þiirlerim mahzun
bahsi dahi abes oluyor
mahrumken bir çok þeyden

amma
kavruk topraklarý öpen hoyrat rüzgar
aðýt biriktiren bulut
gözleri yaþlý
gökte süzülen allý turna
bakir daðlarýn eþkýyasý gönlüm
ille de çocukluðum
ille de hayallerim
þiirlerimdeki yoksul i mge

III.

eþsiz güzelliðinle benziyordun huriye
bir adýmda baþlardý gönlümün yorgunluðu
nasýl da zor gelirdi sensiz dönmek geriye
hâlâ atmýþ deðilim içimden burukluðu

ayný kaderi paylaþan insanlar
bizi kimsenin hor görmesine izin vermiyoruz
iþte varýz

küserek gittiðim yoldan
koþarak geleceðimi sanýyorsan
boþ yere bekleme þiir...

Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: