dursun durukan

Yedi yaþýmda sýrtladým boyacý sandýðýmý
Anlayamadým yaþadýðýmý yaþamadýðýmý
Omzumda sandýðýn yükü sýrtýmda hayatýn
Böylelikle geçirdim çocukluk çaðýmý

Büyüdüm utanmadým ,ayakkabý boyamaktan
Yüzüm kirli ellerim boyalý dolaþmaktan
Sefasýný sürmedim köþelerde aglamaktan
kurtulamadým bir tarafý çocuk kalmaktan

Yaþýtlarým yelken açarken sevdalara
Yüreðimde ateþ düþerdim yollara
Islanýrdý gözlerim dalardým uzaklara
Umutlarým hayallerim kaldý yarýnlara

On yedi yaþýmdaydým ben evlendim
Hayatýn cefasýný o zaman üstlendim
Bir gün bende gencim diyemedim
Þükrettim hep þikayet bile etmedim

Yaradan yazmýþ yazýmýzý ne gelir elden
Kader vurur kaldýrmaz sýrtýmýzý yerden
Ne çektikse çektik kendi yüregimizden
Büyümedim yedi yaþýnda çocugum ben
Sosyal Medyada Paylaşın: