Bir yaðmur kokusu alýrsam, Bilirim ki bir yerde sessizce aðlýyorsun. Ben de aðlarým sessiz ve herkesten habersiz. En çok da senden habersiz, Aðladýðýmý görsen kýzarsýn biliyorum. En çok da bu yüzden sen varken aðlamýyorum. Yokluðun bana aðlama molasý, Bir gel de gülsün yüzüm. Yarýn yeniden baþlarým mesaiye...
Kim bilir belki de; Rabbim kavuþmamýzý cennete saklýyordur. Hayatta olmaz deme, Düþüm gerçek olursa eðer, Sende hayatta olmayacaksýn. Ve iyi ki diyeceðiz belki de; Seninle cennet bahçesine oturmuþ Þarap içiyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.