Deðmez ki fani âlem beyhude can yakmaya!
Acý, üzüntü, keder, olsun baþýndan ýrak...
Ne gerek var gönlünü temelinden yýkmaya?
Derdi, gamý, elemi, azat et, gitsin, býrak!
Çek saðlýklý bir nefes, hünkârýn hatrý için!
Neyi halledeceksin aðlayýp için için?
Þu yalancý dünyada döktüðün yaþlar niçin?
Aç gönlünü Mevla’ya, kalbini tut pir-ü pak...
Sakýn nalân olma can, ben olurum yerine!
Kýyamam sevdiceðim, bakma öyle derine...
Deðer mi hiç bu dünya acýyan gözlerine?
Tekrarý yok hayatýn, sen kendine iyi bak!
Antalya-2015/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.