Hayat, Soluklanmana fýrsat vermeden geçer. Dün; geçen seneydi mesela, Yarýnsa güneþ doðacak batýdan.
Göz açýp kapayýncaya kadar Sevmiþsem seni. Hatta gözlerimi senle açmýþsam, Yalnýzca Ve sadece Sen’sem, Hiçlenmiþsem, Mýsralar boynu bükük, Mýsralar yetersizse, Ýçlenmiþsem…
Efkârýmý bastýrmak istemem, Nefes aldýrmasýn bana hayaller, Ýçinde sen yoksan eðer.
Sonsuzluða yol varmýþ, Gel, Beraber ölelim bu yolda. Hiçlenmiþsem, kendi hiçliðimdir. Sen yalnýzca sen’le gel.
Emre GÜLBÜZ 13.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Münzevii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.