Yorgunum sevgili Düþlerim yorgun Hayallerim yorgun Sözcüklerim bile kayboldu Kalemimin rengi soldu Kelebeðim renginde kayboldu Mutlu hüzünlerim Yerini kedere býraktý Gecem karanlýklarda Uyanýrdý ay yüzüne Oda kapkara gökyüzüne Arkadaþ oldu Ben þimdi bekleyiþlerdeyim Özürüm kendimden kaçtý Kýrýlgan bir ruhun ipinde Çürüdü koptu Geç kalýnmýþ bir hayatýn Çizgisinde dondu buz oldu Þimdi kardan bir adam Hasretinin yangýnýn da Eriyip kayboldu Yorgunum sevdiðim Yorgun hayatýn ýþýðýnda Iþýða kör oldu Bi çare yok artýk Ölüm bana kurtuluþ Hediyen oldu
...Hakan Kumcular...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan kumcular Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.