Koca bir tarihi okunuyordum Onun! Yüzlerindeki hayat savaþýnýn izlerinden Kazanýlmýþ koca bir savaþýn, izlerini görüyordum yüzlerinde Tamiri mümkün olmayan, yýkýntýlarý gördüm Onda! Harabeleri gördüm Onun yüzlerinde baktýkça ben. Ve! Her þeye raðmen mutluluðu’ da gördüm Onun, gülümsemelerinden.
Sonra bir an durdum düþündüm! Kendi geçmiþim geldi aklýma Yaþamým geldi Geçirdiðim sýkýntýlarým üzüntülerim sevinçlerim geldi. Anýlarým geldi. Serap dolu günlerimin bende yarattýðý acýlarým geldi karþýma Ve! Hayal ettim hüzünlendim. Hala biraz kalmýþ acýlarým varken içimde.
Meðerse! Neler gelmiþ neler geçmiþ benim’ de baþýmdan Týpký karþýmdaki yüzler gibi.
Kendimi sordum kendime Sonra! Git aynaya bak o yalan söylemez dedi Aklým bana! Bak, bakmayý aynaya amma sakýn üzülme kendi haline dedi Aklým, daha sonra kendime…
29 Ocak 2015-01-29 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.