sana gitme deseydim bir çocuk aç kalýrdý
bir anne aðlatýrdý sonsuzluk denileni
sana gitme deseydim gözyaþlarým bilirdi
kalbini parçalayýp savaþta yenileni
sana gitme demedim diyemedim, üzgünüm
aþk mý? hiç hatýrlatma… ben gönlüme kýzgýným
sana gitme deseydim yalnýzlýðým aðlardý
yüzümdeki çizgiler intihar ederdi de
ölmezdi…ölemezdi… çehremi gam baðlardý
müjganýmdan sivrice ok kalbe giderdi de
ölmezdin ölemezdin… ölmek sana uzaktý
senin gülüþün yârim ecelime tuzaktý
sana gitme deseydim bir þehir bombalanýr
güneþ soður, ay üþür renkler terk edilirdi
sana gitme deseydim kuþlar göç vakti sanýr
kýþ günü yüreðimden usulca gidilirdi
üþürdüm… üþütürdüm… ayaz vururdu cama
utanýrdým dikmeye hayallerimde yama…
sana gitme deseydim içimdeki þiirzen
üflerdi hüzünleri name name ruhuma
bir þiir görümlüðü isterdi ömrüm bazen
sarýlýrdý sýmsýký bir dilenci ah’ýma
sana gitme deseydim þiirim öksüz böyle
nasýl büyürdü yarim bu sevda nasýl… söyle…