Baharýmken sen benim doyamadan ben sana Bir de baktým yaz geçmiþ hazan günü kapýma Sabah akþam koklarken koncam diye ben seni, Güller solar bahçemde, bulut aðar daðlara.
Yorgunuyken zamanýn bahar gelse yaz gelse Ne fark eder gülmezsem, yaz baharýn gününde, Gelse bile nev bahar, hüzün varken gönlümde, Yine yüzüm gülmez’ de kar yaðardýr baþýma.
Yaz baharken her yerde çýkamazsam daðlara Ne fark eder siz söylen þu her günüm yaz olsa Yüzlerim’de gülmezken, güneþ doðsa baðrýma, Yine yüzüm gülmez’de kar buz yaðar yazýma.
Bahar günü melerken, daðlarýn’ da koyunu Gözlerimden yaþ damlar ben eðerim boynumu, Gezip dursam daðlarda, kaybetmeden yolumu Bahar olsun yaz olsun, kar yaðardýr baþýma.
Hayatýmda gülmeden, bitirirsem ömrümü Kapanmasýn gözlerim, tutun benim sözümü Kabrim olan mezarda, doðru koyun yönümü, Mahþer günü olunca, dert gelmesin baþýma.
Çilesiyken ben þimdi, gelip geçen günlerin Bahar gelse yaz gelse, benim gönlüm neylesin Gönül hazanla yanarken ister bahar yaz gelsin, Yine yüzüm gülmezdir, taþ yaðardýr baþýma.
26 Ocak 2015-01-26 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.