Evine dön göz yaþlarým, Sel olup oluk oluk akmanýn zamaný deðil. Kendine gel ve yüzüne bak, Aynadan yüzüne yansýyan hakiki sen deðil.
Anlýyorum,tamam,yol ayrýmýndasýn, Kapýlarý kapat yürekten sancýlýsýn, Gönül pencereni kilitle kötü ruhlara, En ufak rüzgarda bile kýrýlmasýn.
Seyyah,senin hayallerin büyüktü, Görmek istemiyorum ben çöküþünü, Hâlâ aklýmdan çýkmýyor, Gözlerimle gördüm, Çocukluðumun can çekiþini,ölüþünü.
Ben umutlarýmý gömdüm kara topraða, Sadece bir kaðýt parçasýnda, Benim ismim ve soyismim yazacaktý oysa, O üstüme yýkýlan duvarlarýn, Üzerine çýkmaya çalýþtým yýllarca.
Benim bir hedefim var sýrrý mühürdür dilime, Dönen,dönektir ihanet eder yeminine, Bende ki þairlik amaç deðil bir vasýta sadece, Herþey o zamana kadar bitecek, Güneþin batýdan doðduðu gece, Nur ýþýk tutcak Kýzýl Elma ülküsüne.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.