Kusurlu adamlar

Ýki gözünün birleþtiði yerde
uçurumlardan kurtulmuþ insanlar görüyorum
ipten çekip aldýklarýn mý bunlar
yoksa cehennem ateþinde yansýnlar diye
aþk ile yalnýz býraktýklarýn mý
bir sürme çek gözüne ayrýlýktan yana
beyazý tanýyanlarýn cümlesi kahrolsun

söyle neyim þuasý asýrlýk kalbinin
boynu bükük eylencesi ey Ay ve onun sevgilisi
bir gece yarýsý kurbanlýk pazarýnda
telini kopartan türküler yurdunun sazýyým
yüzünde mor salkýmlara düþmüþ kýskanç yaz yeli
eblehenin filleri de ölürmüþ gördün mü
kalbimin sahibine þükürler olsun

bilemiyorum rüzgar mýyým yoksa
göðe yaslý bir sancak gibi duasýný anasýndan alan
çerilerilerden birimiyim hemen yaný baþýnda
her biri bir güvercin ayrý yöne
tek tek düþüyor baþlarý atýlan taþlarýn önüne
bilmiyorum bu yol nereye gidiyor
ben nereden dönemiyorum hala

bu da benim kusurum olsun madem
madem eskiyor her yeni her doðan büyüyor
uykuda dahi durmuyor ölüm
e ben de böyle bir adamým ben de ölürüm
hesabý da madem gelin benimle görün
hasta güvercinler için çiðnediðin ekmek
benim kursaðýmdan geçmiyor anne






Sosyal Medyada Paylaşın: