GFel gel

Gel gel

Þuurlu þuursuz bahanelerle,
Ýnsanlar her yana akýyor sel, sel.
Bigâne habersiz þahanelerle,
Kendine yabancý geziyor el, el.

Nice gizem sarmýþ, açlarý toku,
Bir garip duygu ki þoklu yor þoku,
Suni Ýremlerden gelen her koku,
Þehvet rüzgârýyla esiyor yel, yel.

Kapital çýkarýn emrine göre,
Günbegün deðiþir adet ve töre,
Hayalin renkleri can gözü köre,
Benlik tezgâhýnda örülür tel, tel.

Eþler ki aklýnca býkmýþ eþinden,
Dur duraksýz gider mevhum peþinden,
Ýþinden öteye mevcut iþinden,
Gaipten bir sesler diyor ki gel, gel.

Arifi billâh tan geride kalan,
Kendinden kendini gasp edip çalan,
Hakikat özünü örtemez yalan,
Takkeler düþünce görünür kel, kel.

Evvelde, ahirde, zahir batýnda,
Bütün olumlarýn haddi zatýnda,
Ýzaným, irfaným onun katýnda,
Aklýmý ne kadar çelersen çel, çel.

Yaralý gözünü her yana salmýþ,
Gayretten kurtulup hayrette kalmýþ,
Olup bitenlerin seyrine dalmýþ,
Merkeze oturup bakýyor pel, pel.

01.01.2015…Mustafa Yaralý




Sosyal Medyada Paylaşın: