HASRETİ DEMLEMEK DE ZOR

Eeee hayat seninle
epeydir, zaman geçiriyorum
bazen aç, bazen susuz
bazen çaresiz ve bazen kimsesiz

sesim çýkmýyor sanma
içimden öfke kusuyorum
bana yaptýklarýn için.

sýzým sýzým oluyor yüreðim,

vicdaným da kabarmýþ hesabýma
bir yenisini ekliyorum
acýlarla yaþadýkça..

yahu ne zor muþ parasýz pulsuz kalmak
adamdan da saymýyorlar
kapýsýndan geçemiyorum
ne dostlarýmýn ne arkadaþlarýmýn.

iki tel sigaraya dil döktüðüm
bir kadeh içkiye sýrlarýmý söktüðüm
kötülüklere mecbur edilmiþim

yani anlayacaðýn ben;

senin yüzünden bir içimlik kahveye
ve bir demlik çayda
hasreti demlemeye
yasaklanmýþ ruhu taþýyormuþum yýllarca
bu canýn içinde..

kolay deðilmiþ ayakta kalmak
sýnýf ayrýmýnýn ilkel yapýlanmanýn arttýðý
bu karanlýk keþmekeþ dünyada
güzel günleri duayla da olsa
Tanrýdan dilenip yakalamak.

türlü tuzaklarýn deðiþik insanlarýn çýkmazýnda
kaderi zorlamak ve garip bahanelere
sýðdýrýlan bir can kuþu olmaktan
býkýp yoruldum artýk.

gönül sermaye yapmak istiyor
cebim paraya yüreðim aþk’a doymak istiyor.

gidecek günlerin ardýmdan aðlayýp
ölecek güne bedenimi uðurlayacaðý ana kadar..
mutlu olmak istiyorm.

eeee küçük muhabbete
gördün mü neleri sýðdýrdýk
nefreti ortaya koymadan.

ey ! hayat ey ! zaman
ben ezildikçe þahlananlardaným

ne dertlere ne de yalnýzlýða
pirim tanýrým. þiirlerimde tanýðým
rüyalarda sanýk,

sabrýma nöbet yükledim
yýkýlmamak için....









Sosyal Medyada Paylaşın: