Avare bir yýldýzla, sohbet ettik dün gece Devrik cümleler kurdum, göðe erdi naz oldu Saatler akýp hýzla, gece güne erince Ay güneþ bütünleþti bahçemizde yaz oldu
Her zamanki renginde karanlýk bir geceydi Gökyüzüne bakarken göze bir yýldýz deðdi Ay hilal ve maðrurdu güneþ ise özlemdi Dördümüz birlik olduk sevdamýza haz oldu
Tüm evren aydýnlandý o an bitti karanlýk Yýldýzlar seviþtiler gece bir gündü artýk Güneþ ýsýttý bizi yürekte ýlýk ýlýk Gözler ýslandý birden tenlerimiz güz oldu
O gecenin sabahý güneþe açtým yelken Geceden yýldýzlarý denize taþýdým ben Ay türkü tadýndaydý kurulmuþtu bir üçgen Bir sevda dile geldi köz eridi buz oldu
Her yýldýz bir çiçekti birinin adý nergis Samanyolu derseniz o anlatýlmaz bir his Canan oldu can oldu ay’la tükendi veyis Güneþ topladým aþka vuslatýma koz oldu
Bir sevda elçisiydik boþ vermiþtik gururu Yýldýzlarla buluþtuk yeni geceye doðru Güneþ kor bir ateþti ayýn etrafý duru Mavilerde gezerken yakarýþ niyaz oldu
Hale hale akarken geceye yine tülün Yýldýzlar parýldadý gökyüzünde bir düðün Güneþ þafaða hazýr renklerle karýþtý gün Maviler alazlandý sabah turkuaz oldu
Ay yýldýzlar ve güneþ þiirlerde ezberim Gözlerim doluverir onlar en büyük sevgim Hem gece hem gündüzde her an aydýnlýk evim Beni böyle sev derken sevdamýz deniz oldu
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.