DÜŞMANIMIZ OLAN ALKOL
Analar dünyaya her gün ne evlatlar,
Alkol de insanlar için günah ve sapýklýk doðurur.
Alkolle yatýp kalkanlar bu hayattan ne bulur ?
Þiþedeki alkol gün gelir içene zehir olur…
***
Bir dostum vardý sevilen ve saygý duyulan,
Birçok insanýn hayallerinde yer bulan,
Bulamadý nedense o þöhretiyle mutlu olmayý,
O hep istedi hayatýnda yalnýz baþýna kalmayý…
***
Kendine dost edindi raflarda duran alkol þiþesini,
Ne de olsa onunla avutuyordu kendini, buluyordu biraz neþesini,
Hatýrlamak istemiyordu þöhretli olduðu o geçmiþini,
Biliyordu kendi de bu yolun nereye ve ne tarafa gittiðini…
***
Analarýmýz doðumlarýný yapýyor, zamaný ve günü gelince ölüyor,
Her gün binlerce þiþelere de durmadan alkol doluyor,
Nedir alkol denen bu illet,neden ondan medet umarlar ?
Her þiþede ve yudumda biraz daha günaha ve son yola yaklaþýrlar…
Mustafa UZ
(0546) 801 73 99
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.