Dile gelmeyen o üzünçlerin hikâyesi Kurcalarken o meþum maziyi, Sýrra kadem basan her kim ise Çat orada çat burada Sakýn ha, eþeleme geçmiþi.
Neler saklý neler Kim derdi ki bu kadar derbeder. Sýkýlgan mizacým Ve tüm o kinaye kelimelerden sýzan. Ne tuhaf ne kýrýlgan O benlik ki alabildiðine duraðan.
Yadsýyamayacaðým, Hepten kanýksadýðým Rayici belli devranýn Sona ermek bilmez kalabalýk yalnýzlýðým.
Ýnanma da ne de yargýla. Ne yoksunum ne yoksul Alabildiðine ve çepeçevre Bitimsiz aþkýn ile olmuþum meftun.
Ne kýrgýn ne kýzgýn Meyletmiþ bir kere Aciz bir kul nihayetinde Sýðmaz iken yere göðe. Þu fani beden Uzak elden geldiðince sair âlemden Her dem esaretinde o gezgin ruhun.
Dil susar Çaðlar yürek Kelimeler neye gerek. Gönül bu; Kâinata vurgun, Ne acý ne de elem. Dualar yeter Haricinde ne gelir ki elden.
Baðlanmýþ basiret bir kere Boynum olmadý mý kýldan ince. Adý insan, mevcudiyeti anlýk Tek yol ruhun istikameti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.