KAYAN YILDIZLAR Ne olur aðlama kalemim aðlama. Gözyaþlarýna yazýk olur! Dost üzülürken, düþman sevince boðulur. Ýstemem yar için akan gözyaþlarýný. Deðmez inan ki! Onu gözyaþlarýmla besledim, büyüttüm. Sevgimi hiç gösteremedim. Aþkýmý gönlüme gömdüm, Þimdi gönlüm bilinmezlerin mezarlýðý. Gelen yok giden yok. Gönlüm kendi bedenim de yabancý. Sanki bir el! Tanýmýyoruz birbirimizi çoktan beri. Keþke gözyaþlarý hiç akmasaydý, Belki görürdüm olanlarý. Perde oldu onlar yüreðime, Göremedim, göremedim biten sevdayý... Kalemim sus duymak istemiyorum söyleyeceklerini, Sakýn yazma, bizim ki çýkmaz bir sokak. Kayboldu aþkýmýz sevdamýz. Kayan yýldýzlar gibi.... Usulet Güner.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.