Sevdanýn Ozanlarý
Seherde indim baða, guruba dek bekledim!
Belki aklýna düþer, geçerken uðrar diye...
Geçen bütün kuþlarý uç ucuna ekledim;
Kanadýna biner de, hal, hatýr sorar diye...
Selam bile yok dedi, minik serçe kuþlarý!
Sana doðru gelmiyor, çýkýyor yokuþlarý...
Hiç boþ yere bekleyip indirme o kaþlarý;
Hayal kurma beyhude, gelir de sarar diye...
Sevdaya dâhil derler ayrýlýða, nedense?
Yoksa hiç aþk mý olur, bir araya gelinse?
Hicranýn yaktýðý o yara tamir olunsa…
Boþuna denmiyor aþk, "akýla zarar diye! "
Sevdaya düþenlerin hepsi kesilir aþtan!
Ýkiyi bir görürmüþ âþýk olan yavaþtan...
Aþk alýnca maþukun olan aklýný baþtan;
Hiç düþünmez, akýlsýz ne iþe yarar diye...
Ne iki gör mest olup, canýndan bezenleri!
Ne de bir gör aþk ile kol kola gezenleri...
Nasýl güzel söylüyor, "sevdanýn ozanlarý; "
Her þeyin çoðu zarar, ortasý karar diye...
Antalya-2015/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.