sýkýntýlý ve alaca bir sonbahar akþamýnda
ucube geceden peydahlandý tutkular
yasaklý bedenler
gizli saklý çarþaflara serildi
korkunç bir ýssýzlýkta birleþti dudaklar
ve çatladý
parça parça daðýldý yürekler
sen güneþle soluklanýrken
buzdan bir el kalbimi sýkýþtýrýyordu
önyargýlar gibi karanlýk
þiirin neresinden düþsem bilemedim
teslim olan satýrlardý kývýlcýmý tutuþturan
gözleri suphanallah tapýlacak cinsten
çok seveceksin
çok öleceksin dedi mýrýl mýrýl
nazlý ve þiddetliydi
surlara gömülen gözbebeðimden öptü
gölgesi sedef gibi
gölgesi yýldýz gibi
dizili bir hüzün gibi
kopan dalgalar eþliðinde
kaderimle birlikte uykuya daldý
parçalanarak
milyonlarca defa sarýldý dizelerime
týrnaklarýný kim çözecek belimden?
þehvetle sokuldu soluðuma
sattým anasýný dünyanýn
kimi zaman unuttum ezberlediðim þiirleri
þiiride yaktým
namluyu çekip öldürdü beni
þiir azdý
ben yazdým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.