Sevmediðim birine, seviyorum demedim, Birini severken karþýlýðýný beklemedim Dostluðuma deðer biçmedim, Sevgime hiçbir zaman sýnýr çizmedim Sevdiysem sonuna kadar gittim, Bitirdiysem öldürse de Hasreti, geriye dönmedim.
Bazen çok kýrýldým, belki de kýrdým Hata insana mahsustur dedim Affettim, af diledim Kimileri birden fazla kýrdýlar kalbimi Ben onlarý yinede affettim.
Onlar belki beni saflýkla yargýladýlar Belki de içten içe sinsice güldüler Asýl unuttuklarý þuydu ben aldanmadým Aldanan her zaman kendileri oldular Bunu anlayamadýlar.
Ýnsan kaybýnýn ne olduðu bilemedikleri için Kaybetmek onlar için Bir alýþkanlýk haline geldiði için Oysa ben hiç insan kaybetmedim Sadece zamaný geldiðinde, Vazgeçmeyi bildim, o kadar Ýþte bu yüzden Kötü gönüllerin kahpeliði asla koymadý bana..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.