Hayallerim vardý benim. Gerçekleþtirmek, Ve! Onlarý günü gelince birer, birer yaþamak istediðim. Suya düþtü. Sel geldi, aldý götürdü Ömrümün sonu yaklaþtý, hiç biri gerçek olmadý. Boþa gitti, hayallerim. Emellerim.
Hayallerim vardý benim. Her akþamýn ufkuna bakarken kurduðum Ve! Uykusuz geçen uzun bitmez gecelerimde Dört duvar arasýndaki, yalnýzlýðýmda Allah’a yalvarýp durduðum. Boþa gitti, hayallerim Emellerim.
Hayallerim vardý benim. Düþmanýmý, kendime dost yapacaðým Dostla düþmanla barýþýk, huzur içinde konuþacaðým Ve Hayatýmýn hazanýnda dertlerden tasalardan uzak huzur bulacaðým Yüzümün güleceði Gözlerimin, ýþýl, ýþýl parlayacaðý Nedense þimdi, hayal kýrýklýðýna uðradým Hüsraný yaþýyorum, ömrümün þu son baharýnda Boþa gitti hayallerim Emellerim.
Hayallerim vardý benim Meðer ben Boþ yere hayaller kurmuþum, boþ yere beklemiþim Dert geldi, Bula, bula beni buldu Ne hayallerim kaldý ne de, emellerim Yedim, Künde üstüne künde Ve nihayet boþa gitti hayallerim Emellerim.
25 Aralýk 2014-12-25 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.