HOŞÇAKAL
Son damlasý son tanesi efkârýn;
Cenazesi yanaðýmda hoþçakal…
Üç heceyi yük eyledim dilime;
Kalanlarý dudaðýmda hoþçakal…
Sorma neden çatýlýyor kaþlarým;
Bahar bilmez inat eder kýþlarým;
Umutlarým, hayallerim, düþlerim;
Vurulurken sokaðýmda hoþçakal…
Ömür geçmez böyle yürek satarak;
Yalanýna türlü yalan katarak;
Cinnet adým adým volta atarak;
Geziniyor þakaðýmda hoþçakal…
El çýrparak seslediðin köpeðin;
Gece – gündüz süslediðin köpeðin;
Sahip bilmez beslediðin köpeðin;
Diþ izleri bacaðýmda hoþçakal…
Çoban tuttum giden aklý sürüye;
Gidenlerim dönmez oldu beriye;
Küfrettiðim ne kaldýysa geriye;
Sabahladý yataðýmda hoþçakal…
Ne yýldýzýn gerek ne de güneþin;
Dünyada bulunmaz ikizin, eþin;
Yýllar yýlý baðrýmdaki ateþin;
Can çekiþir ocaðýmda hoþçakal…
Ali ALTINLI – 24/12/2014
Saat: 19:03
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.