SİYAH VE BEYAZ adlı şiirimden bir bölüm daha Cenap Erat
SİYAH VE BEYAZ adlı şiirimden bir bölüm daha
Yaþamak azdan iniþmiþ hiçe çýkýþ Ruh baki tabi. Ve asýl adýmýzý yaradan koymuþ Adý muhtaçmýþ insanýn Yoksulmuþuz
Üfle be neyzen üfle Yaþamýn yaþamýþa indirdiði hüznü üfle Derinden ay mayalamýþ deneyimlerin dehlizinden Çýkmazdan yol bulmuþ kahve rengi nefesinle Üfle be neyzen üfle Yaþam kül oldu bende Diyerek durmuþtum be çiçek
Ki en erken ben kanardým Ve kanardým Kanmýþlýk yaþamdan sýzan kan
Arama artýk Bütün atlarý ben öldürdüm Varacaðýn yerden geldim sana Ney’e gömülüyor dünya Ve aþk neyden çýkar be çiçek Sevmek bizden Gel ve kal Ney ve ben Yeteriz sana
Not.Her derede bir at öldürmeyen baytar olamaz. Unutmuþ olanlara hatýrlatayým istedim bu ata sözünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cenap Erat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.