Karanlýktý her yer ýþýk vurmazdý Boðazýmda düðüm düðümdü sesim Kargalar dalýmda yuva kurmazdý Ne zaman doðdun sen sevda güneþim Þenlendi dalýmda çiçekler renk renk Þimdi raksediyor yürekte ahenk.
Çok deðil daha dün gözler suluydu En ufak hüzünde yaðmur olurdu Ýçimde hengame görsen doluydu Sanki onca dertler beni bulurdu Þimdi yüreðime güneþ vuruyor Yaðmur kokan toprak artýk kuruyor.
Özlemi kolundan tutup atarken Gözüm ýþýl ýþýl yýldýz topluyor Huzurla odamda þimdi yatarken Bugünüm dünlere hançer saplýyor Sensiz gecelerle çoktan barýþtým. Güneþe el edip güne karýþtým.
Geçmiþte gül yüzüm boþuna solmuþ Gençlik yýllarýma yeniden döndüm Hayat imtihanmýþ zorlu bir yolmuþ O yolda zamansýz yanýp da söndüm Ömür saatimi vuslata kurdum Mutsuzluk bu sefer ben seni vurdum.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.