Kar deli gibi...
Gölgesiz bir adam
Karanlýklarda,
Yalnýzca acýsý adam gibi.
Yüreðinde, soðukluðu kaldýrýmlarýn,
Kar deli gibi...
Kundurasýnýn tozunda çýðlýklar,
Her adýmda daha bir hazin,
Daha bir hazin...
Ardýndan kar hemen siliyor
Ayak izini,
Sanki yok gibi...
Vurgun yemiþ yalnýzlýktan,
Yalnýzlýk vurmuþ yüreðini...
Gökyüzünün görünmeyen mavisi
Yüreðinin gizi.
Bakýþlarýndan tüten acýyý
Gece saklamýþ karanlýklara.
Görünmez sokak, ürkütmüþ geceyi
Beyazlýðýndan.
Yorgun damlar sýrtlamýþ
Karlarýn, aðýr yükünü.
Garip evlerinse
Beli bükülü,
Zor nefes alýyor kör bacalardan...
Bir yalnýz adam
Ýnce, kemikli yüzünde
Sebepsiz gülüþ...
Gökler alçak mý?
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.