PES DELİ GÖNÜL

Bir ömür peþinden koþturup durdun,
Merhametin yok mu pes deli gönül.
Bitip tükenmedi efkârýn derdin,
Ýster darýl ister, küs deli gönül.

Gördün yalan dünya bir yolcu haný,
Ömür kýsa günmüþ bilseydin bunu,
Güneþ gurub etti, eledin unu,
Eleði yerine as deli gönül.

Yüzüne güleni yaren mi sandýn,
Mutluluða uçtun kedere kondun,
Sonunda müflis bir tüccara döndün,
Boþa ahu- figan yas deli gönül.

Tevazu olsa da amelin hasý,
Ýtibar görmüyor mazlumun sesi,
Daðýlsýn baþýnýn dumaný sisi,
Dere tepe deme es deli gönül.

Dost görünen çoktur lafa gelince,
Dara düþtüðünde anlarsýn anca,
Yokluðu varýndan iyidir bence,
Nankörle baðýný kes deli gönül.

Öðüt dinlemedin haftada ayda,
Gerçeklere alýþ hýrsýndan cay da,
Madem son piþmanlýk vermiyor fayda,
Razý ol kadere sus deli gönül.

Ýsmail GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: