þöyle bir dinle de
benim bu utanmaz yüzüme karþý
tüm gerçekleri bir bir
hayatýn gizemli bohçasýndan çýkartarak
hiç çekinmeden haykýr ki dost
yürek yansýn
ve içime çökmüþ olan o kapkara bulutlar
ruhuma ulaþamadan hemen daðýlsýn
her daim figüran olarak kalmýþ bir geçmiþin
hep izleri var
hem içimde hem de dýþým da var dost
bir köþeye çekil-ipte öz içre büzülmüþken hayat
ortaya koyuveriyor
aslý kapalý kalan tüm suçlarýmý
vücudumun insanlýk ölçüsü hep irtifa da
bir suçun bile beterinin beteri varken
en iyisi mi ben döneyim geriye
zira hepten kaybediyorum
ben varlýðýmý
geç kalýrsam açýk bir kapý bile bulamam biliyorum
ilkinden sonuna dek düþmüþken hatýralar sandýða
ve kýþ uykusuna sokmuþken ben beni
meðer ki bir müddet bütünlemeye kalmýþ þu yaslý yürek
hiç kalmamýþ ki liva
her çýrpýnýþým daðlarý deldi kime ne niçin neler yaradý ki
iþ yine de olacaðýna vardý
adý müebbete çýkýþýn hakký dört duvar da bir inziva
saf bir yudumun içinde
derman mý var
zehir mi var
hiç mi hiç bilinmez ki
sað –sol ileri-geri hep dönüp de durduk havasýna
gökten düþmek yok artýk zümrüdü Anka davasýna
kýsmetim en dipteki
yok bir faydasý þirkin uzaðý yakýný da bir ki
ömrüne miski amber bile yetmez Hakka yalvarmadan
kal sen özün kapanmýþ olan pýnarýnýn himmetine
her asýlmayla ölüm mü gelir kýsmetime
uðramadýðým illerinin bile týlsýmý kovalarken ensemi
ve yaþamý boþa aldýðým her bir anýn hikmeti
yazýlýyor tek tek borç haneme
ancak ki özümü Hakka baðýþlayarak
ödemem mümkünken
yine de iblisi bir palyaçonun kýyafetleriyle
bakýyorum ben devrana dost
kör bir düðümle
sýmsýkýya kapanmýþ gönül gözüm bir kere
akýlsýz
baþým müphem düþünceler içerisinde uðraþýrken
çokça
sabýrsýz ve etkisiz
bir yýðýlýþma kaynýyor yine de içimden
neyi kimi
nerede nasýl
gördüm seki dost ben
her biri beni benden çekip de aldý günahlara
her þeyin de bedelini ödüyorum þimdiden
neden bitmiyor ki günahým
nasýlsa vardýr okka çeken hýnzýr adýmlarým her þey de
ey yeri de göðü de ve her bir þeyi yaratmýþ Allah’ým
bu hangi günahýmdýr ki beni böyle yerden yerlere çalan
hiçbir þey koymadý ki bende bu devran
bak her bir yaným þimdiden üryan
koydum kendimi anlamsýz bir yolun ta dýþ tarafýna
daraðacýnda asýlacak suçlu bir mahkumum biliyorum
son arzuma kaldý her bir þeyim belki
gelecek ömrümün dönülmez akýbeti
kim bilebilir ki ya þerdir
ya da hayýrdýr son hikmeti
peki çengili bu hayatta
hiçbir þeyi hiç umursamadan keyif çatanlar
onlar ki benden sanki daha da mý az suçludurlar…
(03.12.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!