Ben Bir Direnç Çiçeğiyim

Ben bir direnç çiçeðiyim.
Yapraklarým bahar,
Gözlerim güneþ,
Ellerim çocuk,
Ve ben,
Bir gök kuþaðýyým.
Yedi renk,
Yedi iklim,
Yedi mevsim,
Yeryüzü ile gökyüzü arasýnda yaþarým.
Bazen yaðmur olur,
Topraða karýþýrým.
Bazen güneþ gibi doðarým.
Karanlýk gecelerin þafaðýna.

Hava bayaðý soðuk,
Ve rüzgar içimize esiyor.
Aðaçlar yapraklarýný döküyor.
Çiçekler soluyor.
Eller, dudaklar buz kesiliyor.
Ve biz hala umud denilen þeyi bekliyoruz.
Çocuklar ölüyor.
Minnacýcýk bedenleri tabutlar kabul etmezken,
Bizler kör,
Bizler suskun,
Bizler saðýr oluyoruz.

Bedenler paramparça,
Bedenler darmadaðýn,
Bedenler tanýnmaz halde,
Ve biz hala sýranýn bize gelmesini bekliyoruz.
Bizler bahara kýþ,
Kýþa, boran olmuþuz.
Ben bir direnç çiçeðiyim.
Ölü bedenlerden doðan.

Ýbrahim Dalkýlýç

02/12/2014
22:30 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: