Kuraktý topraklarým. Yemyeþil bir ormandý umutlarým. Yaðmurlu havalarý sevmeyen birinin Yaðmur duasýna çýkmasý gibiydi Senin için dualarým. Allah’ta biliyordu ya, yaðmurdan korkardým, Bunca yaðmuru sýrf bereketli olsun diyerek Topraklarýma kendim yaðdýrdým. Yaðmurunda suçu yoktu hani aslýnda, Çekerken havalarýný parçalý bulutlu ciðerime, Fýrtýnalar boranlar altýnda ýslandým. Yemyeþil bir orman içindi Onca fýrtýnaya katlanýþým. Nereden bilebilirdim ki Yaðmur diye kafama dolu olup yaðacaðýný Yeþeren filizlerimi bir bir parçalayacaðýný. Nereden bilebilirdim ki Seni yeþerttiðim topraklarýmda Þimdi bir bataklýk gülü olacaðýmý. Þimdi hangi dostum bana el uzatýr? Keþke yaðmasaydý bunca yaðmur, Kurak kalsaydý topraklarým, Çatlasaydý çatýr çatýr da, Çýkmasaydý aðzýmdan senin için dualarým. Þimdi hangi dostum bana acýr? Dualarým oldu bak daraðacým. Kýçlarýyla gülseler hani, ben buna müstehakým..
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.