Göl Teselliler Verdi
Günün son ýþýklarý, solgun solgun gülünce,
Kýrmýzý güller açtý, ebemkuþaðý gölde.
Uyuyan güzel, daðlar, kýyýdaki evler de,
Derin sulara daldý, alacakaranlýkta.
Lâmbâlar da yanýnca, yansýmalar çok lâtif,
Aþýrý makyajlý kýz yine þuh, güzel, zarif,
Aðýndaki örümcek gibi sessiz ve hafif,
Göl usta bir ressamýn, tablosuna dönüyor.
Ay ýþýðý sýzarken, karanlýk kuytulara,
Gökyüzünü donattý, milyonlarca pýrlanta,
Yaramaz balýklarýn, taþkýnlýðý olmasa,
Havzasýnýn koynunda, FISTIK GÖL uyuyacak.
Altýnkum’da eðlence, müzikler eþliðinde,
Adalarda insanlar, taþýnmýþ sahillere,
Sandallarla gezenler sarýlmýþ küreklere,
Doyasýya bu aný yaþamak istiyorlar.
Mehtap, meltem, yakamoz sarmaþ dolaþ bir gece,
Hayran hayran seyrettim, doyamadým seyrine,
Helezonlar çizerek yükselen yüreðime,
Göl teselliler verdi, huzur þarkýlarýyla.
Eðirdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.