Hava, toprak ve sudur, yer kürenin dýþ yüzü Kýþý var, bir yazý var, var bahar ile güzü Daðý var, ormaný var, çölü var suya hasret Canlýsý cansýzý var, ovadýr yerin düzü.
Gözün görmesi yetmez, bundan ibaret sanma Görünmez volkaný var, içine dalýp yanma Lavlar kaynar durmadan, eritir her maddeyi Liyakat vermeden kul, sakýn ha, kalpten anma.
Ýnsan var, insancýk var, asil var, asalet var Zeka var, basiret var, yaðmuru var, bir de kar Sýcaðý var, soðuk var, hepsine aþk gerek aþk Kan kaynayacak damar, hissedecek kadar yâr.
Göze bakýnca gözler, titremeli haz ile Feda etmeli aþýk, varlýk çekse de çile Seveceksin yürekten, bir de sevilirse kul Aþklar kural tanýmaz, ölüm var olsa bile. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.