Yürek bu sevdikçe nice gül döker Sakýnýr sevdiðini daldan budaktan Hoþ geldin demesi çok kolay ama Haydi git demeye körükte yetmez "Hem sever hem kýrýp bin parça eder" Hayyam’a sordum da bu dedi keder
Madem ki aþk ile eðilir baþlar Bin cefa çekilip dökülür yaþlar Ömer’in suçuysa içtiði þarap Ne diye çatýlýr boþ yere kaþlar Alnýndan öpesim gelir ustanýn Derdine ilaçsa þarap hastanýn
Hele dur ey dostum ne dersin ki sen Günahý iþleten ne ki bir bilsen Diken yeter demiþ gülü vermesen O ki Hayyam adlý bir büyük usta Duysaydý gülerdi beni bu yasta Damlayý denizde inci etmiþ o
Bastýðý topraðý hor görmeyen o Ateþi ýþýða yeðleyen de o Savrulan umudu yele yükleyip Muhammet diline inci diyen o Ferman sen de deyip de padiþahýna Korkmadan aþk ile kükreyen de o
Aðlamýþ inciler dolmuþ eteðe Bakmamýþ küfre ne de köteðe Öyle bir dolmuþ ki aþk ile içi Var etmiþ kendine yok denen hiçi Testiyi kendiyle eþ deðer sayýp Kulpuna yarimin elidir demiþ
Ayaklar baþ iken baþlar ayakken Can avucunda nefes göðsünde Varýný yoðunu dostlara saymýþ Konmamýþ sinek pislik üstüne Ýçmeden mecnunmuþ içince aymýþ Eðmemiþ boynunu sözü üstüne
Alemin þanýna intizar edip Þikayet etmiþ handan hamamdan Yuh çekmiþ dünyada yaþanan gamdan Aþk ile demeli bir daha yuh yuh Þair diye saysýn beni adamdan Çok mu bilirim ki Ömer Hayyam’dan
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.