AFORİZMA, ŞİİR VE DUA
AFORÝZMA, ÞÝÝR VE DUA
Gölgelerin kovaladýðý ölü bir adamý resmetmek kadar zor bir yaþantýnýn içinde kâbuslardan uyanýyorum
ayný gökyüzünün altýnda, kalmak imkânsýz gitmek zor, yokluklarýmýn hikâyesini yazýyorum.
I.
Acýnýn kýlýcý saplanýyor yüreðime
Ortaya saçýlýyor bedeli ödenmemiþ örtülü günahlarým
Deliliðin doruklarýndayým,
Aynalardaki kuklalarý seyrediyorum halisünasyonlar içerisinde
Ve çarpýtýlmýþ hayallerimi yaþýyorum.
II.
Kýrk yýllýk esaretimin sonundayým
Kendimi arýyorum yalnýzlýklarýmda
Bir tutam hayat yýrtýyor göðsümü
En zoru belki de kanayan yanlarýmý onarmak
Bu kadar daðýlmýþlýðýmýn arasýnda
III.
Sensiz söylediðim her cümlenin alfabelerden sökülüyor harfleri
Sokak lambalarýnýn dostluðunda sürüyor hayatým
Bu benim hikayem biliyorsun
Artýk yabancýyým kalan her þeye
Karakalem sadeliðinde kaldý düþlerim
IV.
Geçen her dakika çürütüyor bendeki beni
Alacakaranlýk kuþkular dökülüyor üzerime
Benliðimde derin bir sancý
Yýllarýn kamburunu taþýyorum yüreðimde
Dilimde dualar, kalbimde keskin bir acý
V.
Ve...
Nihayet...
Kapýna geldim ey mührü Süleyman’ýn sahibi
Kabul et,
Sana terk ediyorum kendimi
Ellerimde bir þey yok,
Ama en çok
Yüreðimin boþluðundan korkuyorum
Affet!
H.AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.