Seni düþündüm bugün sevdiðim.. Hep pencereden dýþarý daldý gözlerim. Açýldý gözümün önünde pencereler... Uzandý yollar... Senli hâtýrâlarla doldu yüreðim...
Hani dolaþýrken seyrederdik ya; Parklardaki ulu aðaçlarý. Dal dal uzanan göklere... Sarmaþ dolaþ sevgililer gibi, birbirine dolanmýþ dallarý... Kiminin elleri açýk, Benzerler, huþû ile dua eden annelere... Yaðmurdan gözyaþlarý, dal uçlarýndan damlarken, Kýpýrdar gibi rüzgârda dudaklarý...
Ya peþimizde, ayaðýmýzýn dibinde bitiveren, Belki sadece o günün dostlarý, Sadýk sokak köpekleri. Gözlerinde, en güzel bakýþlarla sadâkati sunarlardý sanki. Usulca okþayýnca baþlarýný, Nasýl da bakarlardý içten, vefâlý dostlar misâli...
Yanýmýza koþup, bacaklarýmýza sürtünen kediler... Bir lokma, ya da ufak bir okþamayla Minnetle bakan yüzümüze... Öyle sýcak ve yakýn... Harmanlanýverirdi bir anda sevinçle hüzün kalbimizde... Kucaklayýp sarýlývermek gelirdi içimden, Mutluluðumuza, mutluluk katan dostlarýmýzý, Ýki adýmda bir dönüp okþardýk seninle... Ayný duyguyla, ayný sevgiyle... Onlarý sevdikçe, daha da kaynardý kanlarýmýz birbirine... Gözlerimizde mutluluk pýrýltýlarý, Bir sevecenlik sözlerimizde...
Yavaþ yavaþ yürürdük deniz kenarýna. Karþýmýzda sâkin, pürüzsüz deniz. Göklerde, sevinçli bir telâþla haykýran martýlar... Ve birbirine sýkýca tutunan ellerimiz... Sarýlýp, sýcaklýðýný armaðan eden birbirlerine...
Ve otlara, çiçeklere dost adýmlarýmýz... Usul usul... Arada, bir çiçeði seyredip, sevmek için duraklayan... Hep, yanyana olmak isteyen adýmlarýmýz...
Usuldan söylediðimiz þarkýlar... Sadece, birbirimizin duyduðu. O eski zamanlarýn... O duygulu... O, aþk dolu... O bambaþka þarkýlar...
Ah, o anýlar... O anýlar... Paylaþtýðýmýz lokmalar... Bir sana... Bir bana... Ayný þiþeden içtiðimiz su... Ýnan caným... Bir ömre bedeldi doðrusu...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.