’Zarlar ilk defa altý geldi,yaþasýn.’ demiþtim sen karþýma çýkýnca. ’Artýk ne zarlara ihtiyaç var ne de þansa’ demiþtim. Bir sen olsan yeterdi. Hiçbir þey istemedim ki senden baþka. Þansým yanýmda olduktan sonra dünya bana výzdý... Þimdi yoksun ve zarlara yine ihtiyaç yok. Çünkü zar atarken ’ya hep ya hiç’ demiþtim. Ýþte bu yüzden ’neyin var?’ dediklerinde ’hiçbir þeyim yok’ demem.
Serhat Uzunkök
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat Uzunkök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.