kül kelebeðin kanatlarýnda yaþam tozu bir kasým sabahý gelip avuçlarýmda durdu aþk sonrasý uçsuz bucaksýz kaos imparatorluðu
kuyuya taþý atan ben deðilim süleyman kim attýysa çýkarsýn diye söylendim durdum kaç asýr kül suya karýþtý kül utandý ’su çürüdü’ gagalarýnýn bakracýnda su taþýdý kýrlangýçlar yangýnýma Suya Aðýt yaktý gelinlik kýzlar kaç kere öldüðümü unuttum süleyman
kül savruldu tanrý kangren gülüþler ekti topraða ipeksi kanatlarla dokundu avuçlarýma ölümün kokusu ruh dile geldi
onlar sýrtýmýzda saplanmýþ hançerin sahipleri ömrümüzü makaslayýp iki dudak arasýnda öncü birlik gerillasý olarak öne sürerler piyon gibi vezir belli þah kim süleyman
sancýlý firak nöbetlerinde hýrpalanan kalbimi baðrý yanýk bir coðrafyanýn nehirlerine býraktým suskunluk dilsiz bir alfabe beni ise kronik aþk sendromuna kapýlan yaralý bir militaným artýk özgürlük fýþkýrýyor damarlarýmda
kahin þairler ecnebi düþ tacirleri mutasyona uðramýþ hayaller ve sýrtýnda gökkuþaðý taþýyan karýncalar kainatýn kasýklarýna kusarken aðýz dolusu yalnýzlýðý ben geceden kalma bir sigara dalýna uzanýyorum fütursuzca kimse görmüyor çaresizliðimi yasamak çok zoruma gidiyor
beynimin sol lobunu kemiren düþünce karýncalarý tav olmuyor ucuz seviþme seanslarýna ellerim taþ tutamayacak kadar günahkâr süleyman irtica düþler ülkesinde ulvi bir aðrýdýr yüreðime saplanan. insanlýk tohumu kimse kimsenin yarasýný sahiplenmiyor süleyman iyisi mi yakýþýklý ölelim bizde
su taþýyor durmadan kaburgalarýnda insanlýðýn devþirme sancýlar tapýnaðýnda infaz edilirken düþler h’ayin ateþinde tanrý ya kurban edilen inanç taburu hayat yüzünü dönme bana süleyman sabrýn çelik zýrhý delinirse halimiz yaman
acýdan aforoz edilen sufilerin sabrýný inþa et yüreðime süleyman dikiþ tutmaz sancýlarýn gergefinde suskun alfebeler türet bakýþlarýnda beynime þýrýngalanan çirkefliði yýk yusuf yüzlü imanla ve çiðneme kemiklerini insanlýðýn rüzgarýn devþirme uðultusunu sustur gözlerinde elzem olan kalptir süleyman
günah’kâr bedenler feryad eder gayya çukurunda ateþ suya karýþtýðýnda kimse kimseyi tanýmayacak ’ beni yeniden dirilt’dökülecek dillerden oysa herkesin ateþi kalbinde saklý yüzümün çeliģine su döken sensin kalbin dergahýnda soluklanan göðercinler hatrýna çevir yüreðimin sayfalarýný oku kimsesizliðimi yaratan Rabbinin adýyla yüzüm yüzünde kýyým artýk
kanrevan yýlkýlýða býrakýlan atlar misali baþý boþ ketum bir yalnýzlýk resitali bu yaþadýðýmýz
þimdilerde kýrýlan gururumu yamalý piþmanlýklar müzesinde sergiliyorum her cuma ertesi ama kimse talip olmuyor köhne bir yüreðe maskelerimizi çýkardýðýmýzda kimse kimseyi tanýmýyor
lütfen yüzümü yerine tak
Kül Karasý Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.