Soðuk hava deposunda kaddiyen donmuþtum Ellerim titriyordu , Ýçim dondu
Bilmiyorum kaç dereceydi Eksilerde bir þeydi Artýk sanki ayaklarýmda yoktu Soðuk beni durdurdu Burnumda akmýyordu içindekiler donmuþtu
Hislerimi kaybetmiþtim Stajýn bitmesine yarým saat vardý O gün zaman da geçmiyordu Hani yukarý doðru tükürsem Aþaðýya buz olup düþecek kýrýlacaktý
Beni burada tutan tek bir þeydi O küçücük hata minicikti Küçücük çok küçük Ýðne ucu gibi Kapaklarýn altýndaki deliklerdi Sabah sekizden akþam üçe farkedilememiþti Bütün hepsi tekrar gözden geçti
Ýþciler ve ben Soðuk hava deposunda üþüyorduk Delik ayran paketlerini kontrol ediyorduk
Katlanýyorum bu soðuða Ýlerlerken mühendislik yolunda
2014 Haziran
Sosyal Medyada Paylaşın:
alicanborucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.