biraz eksildim azar azar bazen bir bulut gibi içimi döktüm bazen bir çocuk gibi küstüm
zaman durmaksýzýn ilerledi ama Ben hep sen’de durdum ne ileriye gidebildim ne de geriye gidebildim
baþýmý yastýða koyduðumda baþýmýn yanýnda senin baþýnda vardý bazen nefesini içime çektim bazen soluðunu dinledim kalbini dinledim sen yoktun ben seni yaþadým
uyandýðým da elin göðsümün üstündeydi gözlerin karþýmda saçýn yüzümde dudaðýnýn buðusu sabahýn seherine seni seviyorum diye mýrýldanýyordu sen yoktun ben seni yaþadým
Bazen þehrin en karanlýk sokaklarýný adýmladým bazen yaðmurlu bir bulutun altýnda yürüdüm ve bazen ýssýz sessiz kaldýrýmlarda yürüdüm sadece ayak sesim yankýlanýyordu elim de elin saçlarýn rüzgarda ahenkle dalgalanýyordu gözlerin güneþ gibi ýþýldýyordu sen yoktun ben seni yaþadým
Ýbrahim Dalkýlýç
25/10/2014 22:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.