Es ey! deli fýrtýna.
Ne varsa sürüklensin.
Hayatýn;girdaplarýnda ve enkazlarýnda,
Ne varsa çýksýn ortaya.
Bir yaprak kadar hafifim.
Bir dal kadar kýrýlgan.
Ama asi yüreðime dokunma.
Býrak meydan okusun,
Býrak türkü çýðýrsýn þimdi...
Çok fýrtýnalar gördüm,
Çok savaþlar yaþadým.
Býrak kudursun...gök, deniz...
........batsýn bu dünya,
Diyenlerden olmadým.
Aksiyon benim aradýðým.
Artýk güneþlerde ne kavrulmak,
Ne de yanmak istiyorum.
Zaten ne güneþim oldu, ne de yýldýzým.
Param yoktu satýn alamadým.
Yaðmurlarýmda yoktu,
Romantik yaþýyamadým.
................................
Ben poyrazlarýn, dalgalarýn insanýyým.
Fýrtýnayla doðmuþum yaz günü.
Kasýrgayla yaþamýþým, yaþanacak ne varsa.
Kahkahalarým hep gök gürültüsüne benzer.
Þimþekleri ben çaldým, içimde baþka ne gezer...
....................................................................
Yakomozlarý daðýtýrým, gül suyu niyetine.
Ölümler bana ninni gibi gelir,
Servetim yokki, býrakacak geridekilere.
Ne üþürüm, ne de caným yanar.
Taþ kalbimi isteyene amadeyim.
Ne çekiç kýrar, ne de balta.
Ýtinayla kýrýlýr diyenlerdenim,
Al sende vur olsun paramparça...
Denizler, dalgalar, kasýrgalar,
Fýrtýnalardýr tek meskenim.
Aþiyansýz kuþlar,
Kanadý kýrýk kýrlangýçlarýn, türküsüyüm.
Ve...öyle bencilceyim...
ayþe yayman(katran karasý gecelerden
26.10.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.