LOÞ” IÞIKLAR”…
.
.
.
**
Sonrasýna konmak bir kelebeðin koynunda
Her kayan kuyruklu yýldýzýn peþinde
Sana karýþmak bir nehrin en kývrýmlý kemiklerinde
Ucuz biiiir þarap eþliðinde düþ düþ düþlerim
Uçurtmalarým ve arkandan koþan þarkýlarým
Bir de beni sana sürükleyen o mubarek uçurumlarým…
Hangi vakit çalsa koþar adýmlarým
Telaþýmda çocukça hey - acaným
Þimdi kokun girecek anahtar deliðinden
Koridorlar dahil senin renginle dolacak
Kim bilecek dýþarýda hangi mevsimin gezindiðini…
Plakta eski ezgiler sokakta derin þarkýlar
Evsiz insanlar ve kediler ve kaldýrýmlar
Islaklýðým salaklýðýmdan belki
Þu begonyalarýn olmasa çoktan atardým kendimi yollara…
Her kýrlangýç giderken veda etmese
Sularýn þarkýlarý yaðmurlara bu denli deðmese
Yüzün duvarlarýma sinmeseydi bu kadar
Bir þiire çýnar kadar sýðýnmayacaktý belki yüreðim
Ne bir martýnýn perdeli ayaðý
Ne deli bir ay
Ne düþen yýldýzlar
Ýçimde üþüyen kumsallar ve sen med-cezirim…
Bomboþ loþ IÞIKLAR
Yokluðundaki karanlýkta susuz su bardaðým
Gözlerinde þerbetler ve kaybolan renkler
Ah hatýralarým ve göçmen kuþlarým
Bekleyin bekleyin…
Benzi soluk bir geceleyin
Ben de bir mevsime sarýlýp sizinle geleceðim….