HABERİMİZ YOK
Dün eski bir videoya baktým da,
Neler olup bitmiþ haberimiz yok.
Bir seyri-sefere doðru çýktým da,
Vakit o vakitmiþ haberimiz yok.
Film yirmi dört yýllýk köyde bir niþan,
Bütün yüzler mutlu, sevinçli, ziþan,.
Araþtýrdým þimdi çoðu periþan,
Demde bir kesitmiþ haberimiz yok.
Birçoðu vaktinde birer ekoldü,
Her kimi sordumsa gözlerim doldu,
Öldü derken bile gülenler oldu,
Bu kadar basitmiþ haberimiz yok.
O kareden düþen bir sürü tanýþ,
Bazýsýnýn adý saný kalmamýþ..
Böyle bir þey iþte acý aldanýþ,
Dünya bir ümitmiþ haberimiz yok.
O yýl ayrýlmýþlar Aliyle, Esin,
Evleneceklerdi yüzde yüz kesin,
Kýsmeti baþkaymýþ demek herkesin,
Kim kime aitmiþ haberimiz yok.
Birbirine hasret beklerken kollar,
Birçok yaren ile ayrýlmýþ yollar,
Dünya telaþesi içinde yýllar,
Bizi bizden etmiþ haberimiz yok.
Bozulmasa bile zamanla saðlýk,
Derinliðin sonu yine bir sýðlýk..
Ýlk nefesle çýkan o acý çýðlýk,
Ecelle akitmiþ haberimiz yok!
YAÞ der; ne sýra var, ne de bir kýdem;
Rahmetli kayýnçom, kardeþim, dedem;
Validemden sonra kayýnvalidem;
Kimler gelip gitmiþ haberimiz yok!
22.10.2014 / Korucuk
Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.