YILGIN CEMRELER
Mezarsýz ölülerin kefenidir gökyüzü
Ki sabahý doðurmaz her güneþ
Recm taþlarý biriktirir cebinde zaman
Musallada saklanýr çaresizliðin zehri
Ve nereye gitse kendine gelemez insan
Hayatýn ezberindeki nakarattýr hüzün
Hep alnýndan vurulur kahkahalar
Bekleyiþlerin parmak izleri kalýr camlarda
Ayaklarý sürçer yolcularýn
Ve aðýr cümlelerle düzleþir kamburlar
Dört mevsim yaðarken karlar
Yeryüzünün yaralarý devþirilir gökyüzünde
Sokaklarýn tenine bulaþýr meczup kanamalar
Baþlar tezatlarýn uyumlu dansý
Ve sudan can dilenir balýklar
Kalmak kokulu bir gidiþtir insan
Hep kuraktýr yolcusuz yollar
Rehzen düþünceler uzatýr gidiþlerin menzilini
Ýnkârlarda saklanýr piþmanlýklar
Ve gömleðine sýðmaz yýlanlar
Meçhullerden fýrlatýlýr oklar
Düþlere düþer uçaklarýn gölgesi
Fersiz gözlerle süslenir bedenler
Ýnfilaka yürür yasak bir alfabenin harfleri
Ve asfaltlarý çatlatýr azimli çiçekler
Mecazlý bir mahya asýlýr yüzlere
Ses tellerine tüner güvercinler
Eþelenir alfabeden kovulan sesler
Renkleri kaybolur yaðmurlarýn
Ve çukurlara doldurulur kullanýlmamýþ nefesler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.